"Devī Sūktam". (ṚgVeda, 10, 125)
अ॒हं रु॒द्रेभि॒र्वसु॑भिश्चराम्य॒हमा॑दि॒त्यैरु॒त वि॒श्वदे॑वैः ।
aháṃ rudrébhir vásubhiś carāmy ahám ādityāír utá viśvádevāiḥ /
Io, con i Rudra, con i Vasu mi muovo, Io, con gli Āditya e con tutti gli Dei.
अ॒हं मि॒त्रावरु॑णो॒भा बि॑भर्म्य॒हमि॑न्द्रा॒ग्नी अ॒हम॒श्विनो॒भा ॥१॥
ahám mitrā́váruṇo 'bhā́ bibharmy ahám indrāgnī́ ahám aśvíno 'bhā́ // 1 //
Io, Mitra e Varuṇa entrambi sostengo; Io, Indra e Agni, Io, gli Aśvin entrambi.
अ॒हं सोम॑माह॒नसं॑ बिभर्म्य॒हं त्वष्टा॑रमु॒त पू॒षणं॒ भग॑म् ।
aháṃ sómam āhanásam bibharmy aháṃ tváṣṭāram utá pūṣáṇam bhágam /
Io, il Soma pressato sostengo, Io, Tvaṣṭṛ e Pūṣan, (e) Bhaga.
अ॒हं द॑धामि॒ द्रवि॑णं ह॒विष्म॑ते सुप्रा॒व्ये॒३॒॑ यज॑मानाय सुन्व॒ते ॥२॥
aháṃ dadhāmi dráviṇaṃ havíṣmate suprāvyè-3 yájamānāya sunvaté // 2 //
Io do abbondanza a colui che offre l'oblazione, all'Orante, al Celebrante (addetto alla) spremitura.
अ॒हं राष्ट्री॑ सं॒गम॑नी॒ वसू॑नां चिकि॒तुषी॑ प्रथ॒मा य॒ज्ञिया॑नाम् ।
aháṃ rā́ṣṭrī saṃgámanī vásūnāṃ cikitúṣī prathamā́ yajñíyānām /
Io, la Regina raccoglitrice dei Tesori, esperta, prima tra i Venerabili.
तां मा॑ दे॒वा व्य॑दधुः पुरु॒त्रा भूरि॑स्थात्रां॒ भूर्या॑वे॒शय॑न्तीम् ॥३॥
tā́m mā devā́ vy àdadhuḥ purutrā́ bhū́risthātrām bhū́ry āveśáyantīm // 3 //
Così, me gli Dei distribuirono in molte direzioni, con molte dimore, molto intorno pervadendo.
मया॒ सो अन्न॑मत्ति॒ यो वि॒पश्य॑ति॒ यः प्राणि॑ति॒ य ईं॑ शृ॒णोत्यु॒क्तम् ।
máyā só ánnam atti yó vipáśyati yáḥ prā́ṇiti yá īṃśṛṇóty uktám /
Grazie a Me, cibo mangia colui che vede, colui che respira, colui che, adesso, ascolta ciò che viene detto.
अ॒म॒न्तवो॒ मां त उप॑ क्षियन्ति श्रु॒धि श्रु॑त श्रद्धि॒वं ते॑ वदामि ॥४॥
amantávo mā́ṃ tá úpa kṣiyanti śrudhí śruta śraddhiváṃ te vadāmi // 4 //
Non riconoscendo me, essi dimorano (in me). Ascolta ciò che (è stato) udito; cosa degna di fede ti dico.
अ॒हमे॒व स्व॒यमि॒दं व॑दामि॒ जुष्टं॑ दे॒वेभि॑रु॒त मानु॑षेभिः ।
ahám evá svayám idáṁ vadāmi juṣṭaṃ devébhir utá mā́nuṣebhiḥ /
Io soltanto, in persona, questo dico, gradito dagli Dei e dagli uomini.
यं का॒मये॒ तंत॑मु॒ग्रं कृ॑णोमि तं ब्र॒ह्माणं॒ तमृषिं॒ तं सु॑मे॒धाम् ॥५॥
yáṃ kāmáye táṃ tam ugráṃ kṛṇomi tám brahmā́ṇaṃ tám ṛ́ṣiṃ táṃ sumedhā́m // 5 //
Colui che amo, lui possente faccio, lui brahmano, lui veggente, lui savio.
अ॒हं रु॒द्राय॒ धनु॒रा त॑नोमि ब्रह्म॒द्विषे॒ शर॑वे॒ हन्त॒वा उ॑ ।
aháṃ rudrā́ya dhánur ā́ tanomi brahmadvíṣe śárave hántavā́ u /
Io, a Rudra, l'arco tendo, affinchè il nemico dei brahmani, con un dardo distrugga.
अ॒हं जना॑य स॒मदं॑ कृणोम्य॒हं द्यावा॑पृथि॒वी आ वि॑वेश ॥६॥
aháṃ jánāya samádaṃ kṛṇomy aháṃ dyā́vāpṛthivī́ ā́ viveśa // 6 //
Io, tra le stirpi, il conflitto creo. Io, Cielo e Terra entrambi, ho pervaso.
अ॒हं सु॑वे पि॒तर॑मस्य मू॒र्धन्मम॒ योनि॑र॒प्स्व१॒॑न्तः स॑मु॒द्रे ।
aháṃ suve pitáram asya mūrdhán máma yónir apsv à-1 ntáḥ samudré /
Io suscito il Padre (Cielo), di questo (spazio) la sommità. Di me, la matrice (è) nelle acque, all'interno, nell'Oceano.
ततो॒ वि ति॑ष्ठे॒ भुव॒नानु॒ विश्वो॒तामूं द्यां व॒र्ष्मणोप॑ स्पृशामि ॥७॥
táto ví tiṣṭhe bhúvanā́ 'nu víśvo 'tā́ 'mū́ṃ dyā́ṃ varṣmáṇó 'pa spṛśāmi // 7 //
Dunque, mi diffondo tra i mondi tutti, e quel cielo col (mio) corpo tocco.
अ॒हमे॒व वात॑ इव॒ प्र वा॑म्या॒रभ॑माणा॒ भुव॑नानि॒ विश्वा॑ ।
ahám evá vā́ta iva prá vāmy ārábhamāṇā bhúvanāni víśvā /
Io soltanto, come vento soffio, afferrando i mondi tutti.
प॒रो दि॒वा प॒र ए॒ना पृ॑थि॒व्यैताव॑ती महि॒ना सं ब॑भूव ॥८॥
paró divā́ pará enā́ pṛthivyāí 'tā́vatī mahinā́ sám babhūva // 8 //
Oltre il cielo, oltre questa terra, con siffatta grandezza, in esistenza fui.
ॐ शान्तिः॒ शान्तिः॒ शान्तिः॑ ॥
oṃ śantiḥ śantiḥ śantiḥ //
Om. Quiete, quiete, quiete.
Approfondimenti
Suggerimenti, emendazioni e commenti: